وبلاگ شخصی سارگل

 

می‌دانی...

 

 

بعضی‌ها را هر چه قدر بخوانی...خسته نمی‌شوی!

بعضی‌ها را هر چه قدر گوش دهی...عادت نمی‌شوند!

بعضی‌ها هرچه تکرار شوند... باز بکر هستند و دست‌نخورده!

دیده‌ای؟

شنیده‌ای؟

بعضی‌ها بی نهایتند!

مثل مادر...

وبلاگ شخصی سارگل...

وبلاگ شخصی سارگل...

به سراغ من اگر می‌آیید،پشت هیچستانم.پشت هیچستان جایی است.پشت هیچستان رگ‌های هوا، پر قاصدهایی استکه خبر می‌آرند، از گل واشده ى دورترین بوته ى خاک.روی شن‌ها هم، نقش‌های سُم اسبان سواران ظریفی است که صبحبه سر تپه معراج شقایق رفتند.پشت هیچستان، چتر خواهش باز است:تا نسیم عطشی در بن برگی بدود،زنگ باران به صدا می‌آید.آدم این‌جا تنهاستو در این تنهایی، سایه نارونی تا ابدیت جاری است.به سراغ من اگر می‌آیید،نرم و آهسته بیایید، مبادا که ترک برداردچینی نازک تنهایی من... وبلاگ شخصی سارگل...